Stel je eens voor dat je nu op de rug van een adelaar stapt en samen met deze krachtige vogel hoger en hoger vliegt.. net als deze roofvogel heb je tot in detail zicht op wat er beneden je gebeurd.
Je ziet jezelf in het middelpunt van je leven op aarde staan!
Welk gevoel geeft dit je als je zo van een afstand naar jezelf kijkt.
Ben je dan dat aan het doen, waar je van droomt?
Ben je het leven aan het leiden wat je het allerliefste wilt?
Zie je een stralende, sprankelende versie van jezelf?
Krijgt het onbevangen, speelse kind in jou alle ruimte?
Ik heb deze oefening meerdere keren in mijn eigen leven toegepast.
Vaak voelde het voor dat moment oké waar ik stond en wist ik wel dat ik op weg was naar iets anders.
Maar ik heb ook een paar keer het moment gehad dat ik naar beneden keek vanaf de rug van de adelaar en zo zeker wist dat ik niet het juiste aan het doen was.
Dat ik mij liet leiden door de angst voor het onbekende,
dat ik negeerde dat mijn lichaam signalen gaf en ik gewoon door ging,
dat ik simpelweg niet durfde.
Dat ik mij liet leiden door de angst voor het onbekende,
dat ik negeerde dat mijn lichaam signalen gaf en ik gewoon door ging,
dat ik simpelweg niet durfde.
En toch werd er op zo’n moment een zaadje geplant, werd er iets in mij wakker, waardoor er toch (soms onbewust) iets in gang werd gezet.
Ging ik op weg naar de verandering.
Een verandering die mij uiteindelijk altijd zoveel heeft opgeleverd.
Omdat ik diep in mij een oervertrouwen voel en durf te gaan.
Juist op het moment dat ik geen vast inkomen, een veel te duur huis en ook de gedeelde zorg voor mijn puberzoon had, ben ik gesprongen.
Uit mijn comfortzone in het volste vertrouwen.
En geloof me dat vertrouwen is ook heel vaak op de proef gesteld.
Want natuurlijk was er niet van de een op de andere dag een geldboompje voor mijn deur.
Of dacht mijn huisbaas laat ik haar eens tegemoet komen en de huur halveren.
Heb ik slapeloze nachten gehad of ik het wel zou redden of toch weer met mijn zoon bij mijn 85-jarige moeder moest gaan wonen.
Maar steeds kwam er weer een zaadje dat ik plantte tot bloei en kon ik meer en meer gaan leven wie ik in wezen ben.
Daarvoor moest ik de oordelen en verwachtingen van anderen, die ik als kind voelde, bewust worden en loslaten. En mezelf toestaan dat ik helemaal mag leven zoals ik dat wil; vanuit Zelfliefde.