Ik weet het.
Het moment dat ik mijn bestaansrecht liet ontnemen…

Ik zie mezelf als meisje van 4 jaar zitten op de bank in de huiskamer. Ik hoor mijn moeder rommelen in de keuken, terwijl ze ondertussen met mijn oma praat die aangeeft dat mijn moeder het veel te druk heeft met haar jonge gezin.
Mijn moeder zucht, ze weet hoe haar moeder er over denkt.

 

Na de dood van haar zoontje had mijn moeder geen kinderen meer moeten krijgen, ze had tijd voor zichzelf moeten nemen om het verdriet te verwerken en zich te richten op haar oudste zoon… vond haar moeder.
Mijn ouders maakten een andere keuze en onbewust neemt mijn oma het mijn vader kwalijk dat er nog twee dochters geboren worden, waarvan ik de eerste ben. Op het moment dat mijn broertje overlijdt, is mijn moeder net zwanger van mij.
Regelmatig heb ik met mijn moeder over deze periode gesproken, hoe zij dit ervaren heeft. Aan de ene kant het verlies van haar zoontje en tegelijkertijd de zwangerschap en geboorte van mij. En keer op keer liet mijn moeder me voelen hoe blij ze met mij is. Hoe welkom ik ben en als ik de eerste foto van mezelf zie in de armen van mijn moeder, weet ik dat het waar is.

En toch neem ik het besluit op 4 jarige leeftijd om voor mijn moeder te gaan zorgen, om zelfs voor iedereen om mij heen te gaan zorgen en zo te voorkomen dat ik een last word voor mijn omgeving. Ik voel het oordeel van mijn oma en loop van de kleinkinderen als hardste om haar te pleasen.

 

Zodat ze mij lief vindt, mij gaat erkennen en ik er mag zijn!
Als ik zorg voor de ander heb ik bestaansrecht is de overtuiging die ik als klein meisje aangenomen heb.
En ik ben niet de enige.
✨ Ook Merel komt er tijdens het coachingstraject met mij achter dat zij als kind onbewust de keuze heeft gemaakt om voor haar moeder te gaan zorgen.  En daarmee haar bestaansrecht ontleent.

Is het nu nodig om altijd maar terug te gaan naar het verleden, wordt mij weleens gevraagd. Wat gebeurd is, is gebeurd.

 

Dat is zeker waar. Maar ik geloof dat als je weet wat je als kind hebt meegemaakt, weet welke overlevingsstrategie je bent gaan gebruiken en inzicht krijgt in hoe je dit nog steeds doet in je leven nu, je goed voor jezelf zorgt en vanuit Zelfliefde leeft.

 

Dat is ook wat ik van Merel hoorde. Ze had het best allemaal op de rit en toch merkte ze dat er iets was wat haar belemmerde om ten volle te leven wie ze in wezen is!

Licht en Liefde 💖

 

 

Desirée heeft mij echt geholpen een stap verder te komen. In mijn leven verliep veel goed. Werk, huis, fijne relatie, leuke vrienden en genoeg vrijheid om te doen wat ik wil. Ergens liep ik tegenaan. Wat wist ik zelf ook niet.

In de sessies met Desirée zijn we heel diep gegaan. Teruggegaan naar bepaalde momenten in mijn leven. Gevoelens toegelaten waarvan ik niet wist dat ik die had. We hebben zo dingen geheeld. Als ik nu ergens heftig op reageer, snap ik dat er dan een “klein meisje” achter het stuur zit.

Desirée heeft mij met de sessies op twee waardevolle manieren geholpen. Ten eerste het verleden helen.

En met die basis terug kunnen gaan naar je ware ik om te voelen wat nu belangrijk is in het leven!
Merel, 33 jaar.